محبوبه عظیمزاده | شهرآرانیوز؛ رندترین روز سال برای مردم خوزستان، نهتنها خوشیمن نبود، بلکه خاطره تلخیها را به تلخی خاطرات گذشتهشان اضافه کرد، آنهم بهعلت بارش پاییزی آذرماه که اگر برای خیلیها نوید خیر و برکت است، برای آنها نگرانی روی نگرانی به بار میآورد.
اتفاقی که جدید نیست، اما دریغ از اینکه یک چاره اساسی برای آن پیدا کنند! فقط چند ساعت باران کافی بود تا کل استان خوزستان به زیر آب برود. تصاویر و ویدئوهای زیادی از این اتفاق تلخ در فضای مجازی دستبهدست شده است که حتما شما هم دیدهاید. همهچیز به معنای واقعی غرق در آب است؛ ماشینها، آدمها، خانهها و تمام اسباب و اثاثیه زندگی مردم. ادارات شهرهایی مثل اهواز و ماهشهر و رامشیر و امیدیه که کرونا تعطیلشان نکرده بود، اینمرتبه نه به علت آلودگی هوا، بلکه بهدلیل آبگرفتگی شدید تعطیل شد. ماهشهر، جراحی، ایذه، بندرگناوه، سربندر، اهواز و... همگی با این اتفاق دستوپنجه نرم کردند.
اهواز فقط بعد از ۳۰ میلی متر باران به زیر آب رفته و حالا خیلی از راههای ارتباطی بین شهرها و مناطق، کاملا مسدود شده است. در ماهشهر فقط در طول ۲۴ ساعت، بیش از ۱۳۰میلیمتر بارندگی وجود داشت: «هیچ کاری نمیکنن، هیچ کاری. نه فرمانداری نه شهرداری.»، «این اوضاع ماست بعد از یک بارندگی ساده. نه شهرداری برایمان کاری انجام میدهد و نه ستاد بحران. ۵۰ بار باهاشون تماس گرفتیم.»، «تو آبیم. والا غیرت ندارین! دوباره بارون میاد، دوباره آواره میشیم. کجا بریم؟» اینها هم بخشی از صحبتهای اهالی این خطه است که حالا با این حجم از آب، تمام راهها به رویشان بسته شده است و کاری هم از دستشان برنمیآید.
این البته اولین مرتبه نیست که شهرهای جنوبی ما دارند چنین شرایطی را تحمل میکنند. آذر ۹۸ بود که فقط سه ساعت باران، خیابانها و معابر اهواز را زیر آب برد و تعطیلی ادارات و مدارس و دانشگاهها را رقم زد؛ بارانی که وارد شبکههای فاضلاب شد و فاضلاب را به خانههای مسکونی برگرداند. همان موقع، دستیار ویژه مدیرعامل سازمان آبوبرق خوزستان گفت: «حد پذیرش ظرفیت اهواز از بارشها، ۲۰ میلیمتر است که بهطور خودکار جذب میشود، اما بیشتر از آن باعث آبگرفتگی میشود.» حالا، استانهای دیگری مثل کهگیلویهوبویراحمد و لرستان، در هشدار و آمادهباش بهسر میبرند.
در این میان، فرماندار ماهشهر از این گفته است که: «این میزان بارندگی در ۵۰ سال گذشته بیسابقه بوده است.» او همچنین گفته است که از همان ساعات ابتدایی بامداد، با شدت گرفتن بارندگیها، خروج آبهای سطحی از بندر آغاز شد و برای این منظور، هم از ظرفیتهای موجود استفاده کردیم و هم از پمپهای سیاری که از استان به منطقه اعزام شد، بهره گرفتیم. با این حال، فیلمهای موجود میگوید که این قبیل کارها هم هیچ فایدهای نداشته است. فرماندار ماهشهر درباره علت این وضعیت گفت: «بهعلت آنکه سطح زمین در ماهشهر از سطح دریا پایینتر است، انتقال آب بهکندی صورت میگیرد و علاوهبر آن ظرفیت خطوط برای انتقال آب کافی نیست.»
کاربران فضای مجازی هم دربرابر این ماجرا بدون واکنش نبودند. کاربری نوشته بود: «خدا به دادشون برسه، سرپلذهاب هنوز درست نشده.» و کاربر دیگری گفته بود: «این شهر مشکل زیرساختی داره و به یه برنامهریزی کلی و بودجه کلان احتیاج داره.» در بین این واکنشها، گله و شکایتهای زیادی هم بهچشم میخورد. عدهای انگشت اتهام را بهسوی شهرداری نشانه رفته بودند و عدهای به سوی اداره آبوفاضلاب و عدهای بهسمت هردوی آنها. با وجود تمام این مسائل و اظهارنظرهای گاهوبیگاه مسئولان و حتی آمار و ارقامی که هرازگاه برای اختصاص بودجه بهمنظور رفع مشکلات اعلام میکنند، هنوز کسی به این سوال پاسخ نداده است که با وجود آگاهی از وضعیت زیرساختی شهرهای جنوبی، چرا هیچ اقدام بنیادینی برای جلوگیری از تکرار چنین اتفاقاتی صورت نمیگیرد؟